Het ‘fit voor de hartoperatieprogramma’ was gebaseerd op drie centrale vooronderstellingen. De eerste vooronderstelling was dat het wachten op een operatie buitengewoon veel stress teweegbrengt voor patiënten2–4) en de tweede aanname was dat zij ondersteuning gedurende de wachttijd op prijs stellen5). De derde aanname was gebaseerd op internationale richtlijnen die aanbevelen dat alle patiënten die een Coronary Artery Bypass Grafting (CABG)-operatie moeten ondergaan, een hartrevalidatieprogramma moet worden aangeboden. Omdat de wachttijd op het moment van dit onderzoek in Groot-Brittannië gemiddeld negen maanden was, veronderstelden de onderzoekers dat dit een goede gelegenheid bood iets te doen aan symptomen van angst en voorbereiding op hartrevalidatie. Men wilde de patiënten tevens aanmoedigen om zo fit mogelijk aan de operatie te beginnen en een begin te maken met leefstijlveranderingen met positieve gevolgen voor de gezondheid op langere termijn. De veronderstelling dat deze interventie klinisch relevant is, werd gebaseerd op hoopgevende resultaten uit onderzoek in Schotland en Canada en een eigen pilotonderzoek6), hoewel de controle- en interventiegroepen geen substantiële verschillen lieten zien.