Mijn vader is van Poolse komaf. Hij was mijnwerker en kwam naar Limburg om daar zijn beroep uit te oefenen. Ikzelf ben in Limburg geboren en getogen. Op een gegeven moment raakte mijn vader arbeidsongeschikt vanwege een mijninstorting. Dat werd voor ons - ook financieel - een moeilijke tijd. Na mijn schoolopleiding wilden mijn ouders dat ik ging studeren. Maar ik ben tóch in de mijn gaan werken. Ja, de mensen noemen me nog steeds 'tegendraads' − en dat ben ik ook! Het leven in de mijn ken ik dus van binnenuit. Als het erg warm en stoffig was, vroeg je bijvoorbeeld aan een andere kompel of hij even je rug wilde wassen. 'Poedelen' noemden we dat. En soms kwam je kanariepietjes tegen in de mijn. Die waren er voor als er mijngas vrijkwam. Dan legden zij het loodje en dat was dan een waarschuwing voor de mijnwerkers.
