Acne is een multifactoriële aandoening van de talgklierfollikels, die wordt gekenmerkt door comedonen, papels, pustels en infiltraten op het gelaat en de romp. Ongeveer 80% van de adolescenten zal in mindere of meerdere mate verschijnselen van acne ontwikkelen.
De psychologische gevolgen van het hebben van acne in het gelaat zijn soms dramatisch, ook bij adolescenten met objectief slechts geringe afwijkingen. Elke patiënt dient dan ook met empathie te worden benaderd en adequaat behandeld en begeleid te worden.
Acne is een goed te behandelen aandoening. Voor milde acne wordt lokale therapie voorgeschreven (benzoylperoxide, tretinoïne, adapaleen, clindamycine, erytromycine). Bij ernstige en uitgebreide vormen en bij ineffectiviteit van lokale therapie wordt behandeld met orale toediening van antibiotica (tetracycline, erytromycine), altijd in combinatie met lokale therapie. Voor de ernstigste vormen is behandeling met isotretinoïne een goede optie.
De laatste tijd is er een sterke toename geconstateerd van het aantal patiënten met resistentie van Propionibacterium acnes, een bacterie die belangrijk is in de pathogenese van acne, tegen antibiotica, vooral tegen erytromycine en clindamycine. Dit kan de effectiviteit van de behandeling met antibiotica verminderen en noopt tot aanpassing van het voorschrijfgedrag.adolescenten
acne vulgaris
diagnostiek
therapie
dermatologie