Acute buikpijn

De Vries H, Van Alphen MK, De Beer SA, De Jong D. Acute buikpijn. Huisarts Wet 2003;46(10):569-73.

Acute buikpijn is buikpijn die hoogstens een week bestaat. Het begrip acute buik duidt op de noodzaak om met spoed te verwijzen voor nadere diagnostiek en/of behandeling. In de huisartsenpraktijk is bij acute buikpijn meestal sprake van maagklachten, gastro-enteritis, prikkelbaredarmsyndroom, obstipatie, buikwandpijn of urineweginfecties. Bij de diagnostiek van acute buikpijn staan anamnese en lichamelijk onderzoek centraal. Bij het onderscheiden van ernstige oorzaken, zoals acute appendicitis, diverticulitis en cholecystitis, is het zoeken naar tekenen van peritoneale prikkeling essentieel. Druk- en loslaatpijn zijn redelijk sensitief, maar niet specifiek, voor défense musculaire geldt het omgekeerde. Bij twijfel moet de patiënt na enkele uren opnieuw worden onderzocht. Eenvoudig aanvullend onderzoek houdt in elk geval urineonderzoek in. Bij twijfel over peritoneale prikkeling is de betekenis van CRP, leukocytengetal en -differentiatie beperkt. Bij vrouwen in de fertiele fase is een zwangerschapsreactie noodzakelijk. X-BOZ en echografie leveren informatie over eventueel gal- of niersteenlijden, darmobstructie of -perforatie. Bij de diagnostiek van acute appendicitis heeft echoscopie alleen in twijfelgevallen aanvullende waarde.