In haar toespraak voor het Nationaal Comité Vluchtelingenjaar in 1959 zei Koningin Juliana: “Zij [vluchtelingen] zullen hun verloren zelfstandigheid en gevoel van eigenwaarde alsnog herwinnen, als zij daartoe op weg worden geholpen”. Dit ‘op weg helpen’ van vluchtelingen is ook op het gebied van gezondheid essentieel. Waarom? Ten eerste omdat er bij vluchtelingen sprake is van gezondheidsrisico’s die samenhangen met de situatie in hun land van herkomst, tijdens de vlucht en in Nederland. Ten tweede omdat het Nederlandse zorgsysteem anders is dan de zorgsystemen in de herkomstlanden van asielzoekers, bijvoorbeeld de huisarts en terughoudendheid in het voorschrijven van antibiotica. Ten derde omdat een deel van de vluchtelingen kennis en vaardigheden mist die van belang zijn om in de nieuwe context hun gezondheid positief te beïnvloeden. Dit vraagt een proactieve rol van de gezondheidszorg. In deze bijdrage wordt kort beschreven over welke mensen we het hebben, wat we uit onderzoek weten over hun gezondheid en hoe de gezondheidszorg in de verschillende fasen van opvang is georganiseerd.