Om de uitdagingen binnen de ouderenzorg aan te kunnen hebben gemeenten en organisaties op het gebied van wonen, welzijn en zorg in Parkstad de handen ineengeslagen. Het stimuleren van burgerschap, eigen verantwoordelijkheid en eigen kracht staat hierbij centraal. Ouderdom wordt vaak geassocieerd met afhankelijkheid en niet met burgerschap. In dit artikel gaan we na wat burgerschap van ouderen betekent voor ouderen zelf en voor bestuurders. Dit is bestudeerd in de context van een zorginnovatie voor ouderen, namelijk de ontwikkeling van een levensloopbestendige buurt in Parkstad. Op basis van de analyse van documenten, interviews, observaties en focusgroepen schetsen we hoe bestuurders vanuit een institutioneel perspectief en ouderen vanuit hun leefwereld betekenis geven aan burgerschap en participatie. De bevindingen laten zien dat de bestuurders en ouderen verschillende talen spreken. Vanuit institutioneel perspectief wordt benadrukt dat ouderen minder hulp kunnen claimen, meer zelfstandig moeten worden en minder rechten kunnen doen gelden. Ouderen zelf vertellen hoe graag ze al zelfstandig en actief zijn, maar ook dat ze vinden dat ze het verdiend hebben om in een lager tempo te leven als ze dat willen.