Tent B, Boendermaker PM, Schuling J. De Breedenburg, nascholing volgens het Warffummodel. Wat kan de geschiedenis ons leren? Huisarts Wet 2006;49(5):270-3.
InleidingIn 1967 hebben drie huisartsen uit de stad Groningen een voor die tijd volstrekt nieuw model van nascholing ontwikkeld, dat bekend werd als de Breedenburg- of Warffumcursus. Inmiddels wordt deze vorm van nascholing voor de twintigste keer gegeven. Wij onderzochten de ontstaansgeschiedenis om na te gaan of deze richting kan geven aan het nascholingsbeleid voor de komende jaren.
MethodeEen explorerend, historisch onderzoek waarbij interviews met de drie organisatoren van het eerste uur de belangrijkste onderdelen waren. Wij legden hun de vraag voor waarom en hoe zij destijds tot het Breedenburgconcept gekomen waren.
ResultatenTijdens de tweede helft van de jaren zestig van de vorige eeuw deed zich het ‘grote conflict’ met de ziekenfondsen voor over de honorering van de huisarts. Dit was een belangrijke aanleiding voor de initiatiefnemers om een betere nascholing door en voor de eigen groep te organiseren.
BeschouwingHet tot tevredenheid opgeloste conflict met de ziekenfondsen blijkt belangrijk te zijn geweest voor het ontstaan van de Breedenburgnascholing. De huisartsen zijn zich tijdens het conflict meer als groep gaan opstellen. De verbeterde honorering vormde een impuls om kwaliteitszorg te gaan leveren. Na 37 jaar maken deze cursussen nog steeds deel uit van het regionale nascholingsaanbod. Intercollegiale contacten blijven een wezenlijk onderdeel van nascholing.
Conclusie Het is belangrijk een deel van het aantal punten te reserveren voor nascholing met een sterk regionaal karakter volgens het aloude meerdaagse concept. Dit zal niet alleen de individuele huisarts ten goede komen, maar ook de ontwikkeling van de huisartsgeneeskunde als professie.
