Evenhuis HM, Hilgeman IS, Bosman AJ, De Laat JAPM. De Fluisterkaart voor verstandelijk gehandicapten. Evaluatie van een aangepaste fluisterspraaktest. Huisarts Wet 2004;47(3):142-6.
Achtergrond Bij mensen met een lichte of matige verstandelijke beperking is opsporing van slechthorendheid met behulp van fluisterspraak goed mogelijk. Als hulpmiddel is de Fluisterkaart voor verstandelijk gehandicapten ontwikkeld en getoetst. De Fluisterkaart bevat aan beide zijden 9 kleurige plaatjes, die een reeks eenlettergrepige woorden vertegenwoordigen. Met fluisterspraak op 1,5 meter wordt getest of deze woorden verstaan worden. Als patiënten deze niet gewoon kunnen nazeggen, kunnen zij de woorden op de kaart aanwijzen.
Methode Wij gingen de praktische toepasbaarheid, sensitiviteit en specificiteit voor enkel- of dubbelzijdige verliezen van gemiddeld 25 dB en meer na bij 20 normaalhorende en 41 slechthorende volwassenen met een lichte of matige verstandelijke handicap die in een instituut woonden. Screening met de Fluisterkaart vond plaats in een rustige, niet-geïsoleerde onderzoekskamer. Toonaudiogrammen dienden als gouden standaard voor de toetsing.
Resultaten De praktische toepasbaarheid is goed. De meeste personen konden de woorden gewoon nazeggen; 31% had de kaart nodig om de woorden aan te wijzen. De sensitiviteit bij een afkapwaarde van 6 of meer missers op een totaal van 18 woorden aan ten minste één oor was 93% (95%-BI 80–98), de specificiteit 90% (95%-BI 68-99).
Conclusie De Fluisterkaart is een goed geaccepteerd en sensitief hulpmiddel voor de opsporing van enkel- of dubbelzijdige gehoorverliezen van 25 dB en meer bij personen met een verstandelijke leeftijd van minimaal 3 jaar.
