Bij de patiënte met vaginaal bloedverlies is het belangrijk om onderscheid te maken tussen een zwangere patiënte met vaginaal bloedverlies en een niet-zwangere patiënte met vaginaal bloedverlies. Actief (helderrood) vaginaal bloedverlies bij een zwangere patiënte kan potentieel levensbedreigend zijn voor de moeder en/of het kind, waarbij acute opvang noodzakelijk en levensreddend kan zijn. Er wordt uitgelegd welk beleid je volgt bij een extra-uteriene graviditeit (EUG) ofwel buitenbaarmoederlijke zwangerschap, miskraam, placenta praevia, solutio placentae, vasa praevia, uterusruptuur en voeggeboorte. Vaginaal bloedverlies bij de niet-zwangere patiënt is meestal minder acuut. Het kan gaan om een menstrueel bloedverlies, SOA (chlamydia of gonorroe), tumor (cervixcarcinoom ofwel baarmoederhalskanker, endometriumcarcinoom ofwel baarmoederslijmvlieskanker, trofoblasttumor) of pelvic inflammatory disease (PID). Een zwangerschap is niet altijd bekend dus denk eraan om bij elke vrouw met buikpijn (en eventueel vaginaal bloedverlies) in de fertiele levensfase een zwangerschapstest te verrichten.
