De proef van Lasègue of straight leg raising test (SLR) is de meest bekende radiculaire prikkelingstest. Hoe wordt de test uitgevoerd en wat is haar waarde voor de bedrijfsarts? Middels een literatuuronderzoek zijn antwoorden gezocht.
De proef is positief als uitstralende pijn tot voorbij de knie optreedt in het gestrekte been dat passief in de heup wordt geflecteerd.
De negatieve overeenstemming in de eerste lijn is hoog.Wanneer de SLR positief wordt beoordeeld in de eerstelijns setting, is deze bij herbeoordeling na 8 dagen nog maar in 50% van de gevallen positief. Indien mede op basis van een positieve SLR de diagnose radiculair syndroom is gesteld en de bedrijfsarts twijfelt of hij de werknemer zal activeren, kan herbeoordeling na ruim een week zinvol zijn. In de eerstelijns situatie is de sensitiviteit voor de SLR 0,64 en de specificiteit 0,57, waardoor de SLR voor de bedrijfsarts van beperkte betekenis is.
De ‘richtlijn lage-rugklachten’ stelt dat de diagnose radiculair syndroom kan worden gesteld als de werknemer last heeft van uitstralende pijn in het been en de SLR positief is. Op basis van recente literatuur blijkt dat de kans op een radiculair syndroom dan toeneemt van 69% naar 77%. De volgende vragen zijn van grotere diagnostische waarde en kunnen de diagnose wortelcompressie helpen uitsluiten:
• is de pijn in het been erger dan de pijn in de rug?
• is er sprake van een typische dermatoom-verdeling van de pijn?
• neemt de pijn in het been toe bij drukverhogende momenten?
Aanpassing van de richtlijn is gewenst om het uitsluiten van de diagnose te operationaliseren. Hiermee kan onnodig verzuim wegens aspecifieke lage-rugklachten voorkomen worden.
