Diagnostiek en beloop van cystitis bij gezonde niet-zwangere vrouwen

Terwijl men in veel wetenschappelijke onderzoeken slechts één test onderzoekt gebruiken huisartsen in de praktijk meer vragen en urineonderzoeken, die vaak overlappende informatie bevatten. Als we rekening houden met deze onderlinge afhankelijkheid, dan blijkt dat het stellen van drie vragen vaak voldoende is om een cystitis aan te tonen of uit te sluiten en dat zowel sediment- als dipslide-onderzoek weinig toevoegt aan informatie die al bekend is uit de anamnese en eventueel urinestickonderzoek. Daarnaast blijkt meer dan eenderde van de vrouwen met cystitisklachten bereid te zijn om behandeling met antibiotica uit te stellen als hun huisarts dat voorstelt. Het ter sprake brengen van uitgesteld antibioticagebruik kan dus leiden tot een beperking van het antibioticagebruik en daardoor bijdragen aan het tegengaan van bacteriële resistentieontwikkeling. Omdat de kans op pyelonefritis na een cystitis zeer klein is, is het veilig om antibiotica achterwege te laten. Bovendien is de kans op vermindering van klachten bij een uitgesteld recept even groot als bij het onmiddellijk starten van antibiotica. Hoewel de resultaten voor de onderzochte populatie overtuigend zijn, is voor het doen van hardere aanbevelingen vervolgonderzoek nodig.