Van Ochten J. Ernst en impact van een enkeldistorsie. Huisarts Wet 2017;60(12):635-8.
Enkeldistorsies komen zeer vaak voor in de praktijk. De huidige enkelstandaard voorziet goed in de diagnostiek en behandeling van acute enkelbandletsels. Hoewel meer dan 30% van de patiënten na een inversietrauma klachten houdt, is over het beloop van deze klachten nog weinig bekend. Kunnen we huisartsen meer handvatten bieden voor diagnostiek en therapie bij aanhoudende klachten? Ik voerde een retrospectief onderzoek uit en keek naar de relatie tussen de aanhoudende klachten en radiologische afwijkingen op röntgenfoto en MRI, de impact van een enkeldistorsie en het mogelijke verband tussen bevindingen bij lichamelijk onderzoek en artrose. Daarnaast deed ik literatuuronderzoek naar de meest effectieve behandelingsopties bij klachten die na een distorsie langer dan zes maanden aanhouden. Bij een groot percentage van 208 geïncludeerde patiënten waren op de röntgenfoto en MRI-scan structurele afwijkingen zichtbaar, maar dit verschilde niet tussen patiënten met en patiënten zonder aanhoudende klachten. De toegevoegde waarde van röntgen- en MRI-onderzoek bij aanhoudende klachten lijkt daarmee zeer beperkt. Een enkeldistorsie bleek vooral in de groep met aanhoudende klachten een grote impact te hebben op het functioneren van de enkel en het totale fysieke welbevinden. Ook was er een verband tussen afwijkingen bij lichamelijk onderzoek en bevindingen op de röntgenfoto en MRI-scan, wat wijst op een toekomstige versnelde artrose. Een oefenprogramma bleek bij aanhoudende klachten na een enkeldistorsie duidelijk effectiever dan bij acute enkelletsels, vooral wat betreft pijnreductie, functieverbetering en het voorkomen van recidieven. In geval van een geconstateerde functiebeperking van de enkel is mobilisatie zinvol bij aanhoudende enkelklachten.
