Volgens het evidence-based principe horen beleidsmakers bij het nemen van beslissingen gebruik te maken van de best beschikbare ‘evidence’. Op basis van theoretische modellen inzake kennisgebruik presenteert dit artikel een casestudy inzake het Belgische drugsbeleid, met tevens aandacht voor de invloed van de media op de interactie tussen wetenschap en beleid. De deelresultaten van dit doctoraatsonderzoek tonen aan dat de relatie tussen wetenschap en beleid rationeel noch exclusief is. Ideaaltypisch en rationeel kennisgebruik dat een ‘evidence-based’ beleidsvorming veronderstelt, is beperkt. Wetenschappelijke kennis is eerder in staat om het beleid te informeren, dan om het te maken. Conceptueel en vooral politiek-symbolisch gebruik van wetenschappelijke kennis komen frequent voor. De media hebben een belangrijke invloed op deze interactie. Hoewel de media een waardevol kanaal zijn waarlangs wetenschappelijke kennis ingang vindt bij beleidsmakers, moeten wetenschappers steeds rekening houden met mogelijke vertekeningen van de weergave van de onderzoeksresultaten en het verhoogde risico op politiek-symbolisch kennisgebruik.