Fecale incontinentie (fi) is een frequent voorkomend probleem: de prevalentie loopt op van 2% van de volwassenen tot 46% van de bewoners van verpleeghuizen. De oorzaken van fi zijn erg divers. Met name de idiopathische fi en de overloopincontinentie komen vaak voor. Aan de hand van de anamnese en lichamelijk onderzoek kan een redelijk betrouwbare indruk verkregen worden over de oorzaak van de incontinentie. De meeste patiënten kunnen conservatief behandeld worden, afhankelijk van de oorzaak; met een obstiperend dieet, al dan niet in combinatie met obstiperende medicatie, of juist een laxerend dieet, al dan niet in combinatie met laxerende medicatie, biofeedbacktraining, incontinentiemateriaal of anale tampons. Chirurgische mogelijkheden zijn het herstel van fistulae, hemorroïden, rectum- of rectale-mucosaprolaps of een fissura ani, het herstel van een sfincterdefect of reconstructie van de bekkenbodem.