Fight or flight?

Waarom is het toch zo stil in de sociale sector? Natuurlijk, er moet bezuinigd worden, maar neem een werkveld als het algemeen maatschappelijk werk. In sommige gemeenten dreigt deze in de bezuinigingsdrift van lokale overheden kopje onder te gaan. Vooralsnog niets van een bevlogen tegengeluid, geen zichtbare tegenlobby, zoals we deze recentelijk bijvoorbeeld wel zagen vanuit de GGz die met succes campagne voerde tegen invoering van een eigen bijdrage voor patiënten in de tweede lijn. Geen manifestaties, protestmarsen, vurige pleidooien via lokale en nationale media, zoals we die wel waarnemen in de kunstsector. Natuurlijk, de sociale sector beschikt niet over een Freek de Jonge en machtige kanalen in de media om aandacht te vragen voor de waarde ervan en de consequenties van bezuinigingen. En ja, kunstminnend Nederland bestaat doorgaans uit een ietwat invloedrijkere en beter gebekte klasse, dan de kwetsbare burgers met wie maatschappelijk werkers dagelijks van doen hebben. Maar betekent dit dat men alles maar lijdzaam over zich heen moet laten komen? Nee. …