Inleiding:
Het maken van dienstreizen naar het buitenland kan werknemers positief stimuleren, maar heeft ook risico’s. Naar aanleiding van spreekuurbevindingen is de impact van frequent reizen met behulp van verzuimparameters cijfermatig geobjectiveerd.
Methode:
In een dwarsdoorsnede-onderzoek bij een overheidsorganisatie over 2013 zijn 185 frequent reizende medewerkers gematcht met een controlegroep uit diezelfde organisatie. Daarna volgde in beide groepen registratie en vergelijking van de verzuimparameters verzuimduur in dagen, meldings frequentie en nulverzuim.
Resultaten:
De score van dienstreizigers bleek bij alle verzuimparameters beter. Hierbij is geen statistische significantie geconstateerd. Exclusie van uitbijters, man-vrouw uitsplitsing en exclusie van expats beïnvloedde de resultaten, maar de positieve tendens ten faveure van de reizigers bleef gehandhaafd.
Conclusie:
Frequent reizigers verzuimen niet méér. Een verklaring kan liggen in het frequent reizen zelf, maar andere factoren – zoals healthy worker effect – kunnen meespelen. Deze uitkomst is vergelijkbaar met de schaarse literatuur op dit gebied. Follow-up-onderzoek wordt aanbevolen.