Glad ijs

Met enige regelmaat krijgt H& W manuscripten aangeboden waarvan we ons afvragen of het verstandig is ze te plaatsen. Soms hebben we als redactie de indruk dat er wetenschappelijk gezien sprake is van glad ijs, soms bestaat er twijfel over de evidence base van nieuwe inzichten en adviezen. Die twijfel krijgt een groter gewicht als dergelijke stukken worden ingediend door opinion leaders, gezagwekkende instituten of belangrijke gremia binnen de huisartsgeneeskunde. Dat verhoogt immers de kans dat aanbevelingen direct in de dagelijkse praktijk worden opgevolgd. Huisartsen kunnen de aanbevelingen al snel beschouwen als een addendum op een bestaande NHG-Standaard. De redactie voelt die verantwoordelijkheid terdege. Lezers mogen erop rekenen dat de redactie de gepubliceerde kopij zorgvuldig heeft gewikt en gewogen en moeten kunnen vertrouwen op de wetenschappelijke onderbouwing. Daarvoor is het vaak noodzakelijk om onafhankelijke deskundigen uit het veld te vragen als referent of hen te vragen een commentaar te schrijven. Het vinden van een objectieve deskundige is in een klein land als het onze soms een probleem. Potentiële referenten hebben vaak een relatie met de auteurs, of geven weinig weerwoord vanwege de status van de auteurs. Dit dilemma geldt enigszins voor het deze maand gepubliceerde manuscript van Hart, dat enige tijd geleden werd ingediend namens de Diabetes Huisartsen Advies Groep (DiHAG). …