Spies TH, Mokkink HGA, De Vries Robbé P, Grol RPTM. Hoe kijken huisartsen naar rode ogen? Niet zoals in de NHG-Standaard wordt aanbevolen. Huisarts Wet 2004;47(3):132-6.
Inleiding Huisartsen zien vaak patiënten met een rood oog. Meestal is de oorzaak onschuldig. Sommige symptomen zijn echter alarmerend en zouden de huisarts moeten aanzetten tot het verrichten van nader oogonderzoek. Hoe gaan huisartsen in de dagelijkse praktijk met deze alarmsymptomen en oogonderzoeken om?
Methode Tweehonderd Nederlandse huisartsen registreerden hun handelen bij patiënten met een rood oog en de relevante patiëntkenmerken na afloop van consulten op een scorelijst. Er werd gezocht naar samenhang tussen de aanwezigheid van alarmsymptomen en het verrichten van oogonderzoeken.
Resultaten Een dergelijke samenhang bleek alleen te bestaan tussen het de aanwezigheid van lichtschuwheid en het doen van visusonderzoek en tussen een traumatische oorzaak van het rode oog en het verrichten van fluoresceïneonderzoek.
Conclusies De gangbare, niet op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde aanbevelingen in de NHG-Standaard bepalen slechts in geringe mate de diagnostische beslissingen van huisartsen bij een rood oog.