Inleiding Steeds breder wordt erkend dat een persoonsgerichte aanpak en gedeelde besluitvorming onontbeerlijk zijn in de diabeteszorg. De Nederlandse Diabetes Federatie ontwikkelde een model voor een diabetes-jaargesprek ter vervanging van de jaarcontrole, wij onderzochten de toepassing, bruikbaarheid en toegevoegde waarde.
Methode In Nederlandse huisartsenpraktijken en ziekenhuizen rekruteerden we zorgverleners en patiënten met diabetes type 1 en type 2. De zorgverleners kregen twee gesprekstrainingen van elk twee uur. Patiënten en zorgverleners vulden bij ieder gesprek vragenlijsten in, biomedische gegevens haalden we uit de dossiers. We vergeleken de antwoorden van patiënten in de eerste en de tweede lijn, en analyseerden verschillen tussen gesprekken die gevoerd werden door een arts dan wel een praktijkondersteuner of diabetesverpleegkundige.
Resultaten Onder de deelnemers waren 57 huisartsen, 23 praktijkondersteuners, 17 internisten, 8 diabetesverpleegkundigen en 1366 patiënten met diabetes type 2. De meeste gesprekken (72%) duurden korter dan 25 minuten. Zorgverleners vonden het diabetes-jaargesprek goed toepasbaar (artsen iets minder vaak dan praktijkondersteuners en diabetesverpleegkundigen). Acht op de tien gesprekken mondden uit in een gezamenlijke beslissing, in negen op de tien gesprekken kwamen persoonsgebonden factoren aan de orde, vier op de tien patiënten voelden zich meer dan voorheen betrokken bij behandelbeslissingen en de helft van de patiënten vond het gesprek prettiger dan voorheen.
Conclusie Het gespreksmodel is goed toepasbaar. Uit de gesprekken blijkt dat persoonsgebonden factoren grote invloed hebben op persoonlijke doelen en daarmee op de behandeling van diabetes. Een korte training volstaat en het is dus goed mogelijk het model snel op nationale schaal te implementeren.
