Onder de vlag van intercollegiale toetsing worden vaak verschillende vormen van werkoverleg, zoals (inter)collegiale toetsing, consultatie, casuïstiekbespreking, medisch vakoverleg en intervisie gepraktiseerd. Dit leidt niet zelden tot spraakverwarring en begripsvervuiling, wat nadelige consequenties kan hebben voor certificering, accreditering of herregistratie. Genoemde vormen van werkoverleg zijn op zichzelf waardevol voor verbeteren van kwaliteit. Wij analyseren doel, inhoud, betrokkenen en gevolgde procedures van intercollegiale toetsing en intervisie, en pleiten ervoor om de werkwijze bij intercollegiale toetsing conform de doelstelling uitsluitend te reserveren voor het verbeteren van de kwaliteit, waarbij de dagelijkse praktijk getoetst wordt aan vooraf expliciet geformuleerde en geaccepteerdekwaliteitsnormen. Door procedurele helderheid te bevorderen kunnen onwenselijke verschillen in kwaliteitsniveau worden voorkomen. Dit is van belang nu de SGRC/CSG de criteria voor herregistratie nader onderzoekt.