Wanneer het omslagmoment precies kwam? Geen idee eigenlijk. Ik kan mij niet meer herinneren wanneer de lust tot het uitbundig vieren van mijn verjaardag verdween. Vermoedelijk ergens tussen mijn dertigste en veertigste, denk ik nu. De belangrijkste kaarten van het leven zijn dan namelijk geschud: je studie is afgerond, je werkt als huisarts (zonder dat een carrièreswitch nog mogelijk lijkt, maar dit terzijde), het vertrouwen dat je dat vak aankunt is solide, je partner is een rots buiten de praktijkbranding, de hond wordt ook al wat jaartjes ouder en de kinderen groeien op, grotendeels zonder de inspanningen van hun vader. Lees dit alles vooral niet als een teken van somberheid of als oprispingen van een weemoedige geest. Verre van dat. Maar op zekere leeftijd heb je vrijwel alles al een eerste keer meegemaakt.