Koorts komt bij kinderen veel voor, maar leidt lang niet altijd tot een bezoek aan de huisarts. Een eerste selectie vindt plaats door de doktersassistente of de achterwacht van de arts met behulp van een vragenlijst (telefoonkaart). Koorts is vooral bij jonge kinderen (<5 jaar) een reden voor het inroepen van de hulp van de arts. Bij kleine kinderen is het vaak moeilijk om op basis van de anamnese een diagnose te stellen. Bij elk kind dienen in elk geval het KNO-gebied en de longen te worden onderzocht. Ook eventuele verschijnselen van meningitis moeten worden nagegaan. Bij kleine kinderen met alleen hoge koorts als ziekte-uiting dient een urineweginfectie overwogen te worden. Meestal wordt er na anamnese en lichamelijk onderzoek een oorzaak gevonden voor de koorts. Vaak is er sprake van een onschuldige virale infectie van de bovenste luchtwegen. Soms is er sprake van een ernstigere bacteriële infectie waarvoor behandeling met antibiotica nodig is. De arts die een kind met koorts ziet, heeft als taak om alarmsymptomen tijdig te onderkennen en vervolgens adequaat te handelen zonder ongerustheid aan te wakkeren door onnodig onderzoek. Koorts kan als complicaties dehydratie en koortsstuipen veroorzaken.