Lichamelijke klachten brengen psychische belevingen mee en andersom, maar: de samenhang hiertussen is niet strikt ziektespecifiek en niet altijd ‘rationeel’. Bovendien is de visie van arts en patiënt op deze dynamiek niet altijd gelijkluidend. Elke soort ziekte heeft weliswaar een bepaald beloop met daarbij behorende stressoren en levenstaken, maar patiënten hebben een ‘persoonlijke ziektespecifieke’ beleving. Het is van belang dat de huisarts de perceptie van de patiënt expliciet uitvraagt, betreffende bijvoorbeeld: a. de verklaarbaarheid van de klachten; b. perceptie, inzicht en reflectie bij de patiënt; c. het vermogen tot adaptatie en/of verwerking bij de patiënt. Al zal lang niet elke patiënt gespecialiseerde hulp wenselijk vinden, het is professioneel gezien adequaat dat huisartsen een gesprekspartner kunnen zijn voor patiënten die hun klachten of ziekte niet kunnen ontvluchten.