Uit het artikel van Guido van den Boom in H&W (2003;46(1):17-20) over het DIMCA-project blijkt maar weer eens dat standaarden niet altijd bijgehouden worden! Van den Boom beschrijft de Nijmeegse resultaten van onder andere de waarden van de spirometrie in het diagnostische proces van obstructieve longziekten. Eenmalige spirometrie versus herhaald longfunctieonderzoek wordt nader door hem beschouwd. Omdat uit de gegevens van het DIMCA-project blijkt dat herhaald meten geen betrouwbare maat is om vast te stellen wie nu wel of geen inhalatiecorticosteroïden moet inhaleren, adviseert Van den Boom de Standaard dienaangaande te veranderen. Hij verwijst naar de COPD-Standaard van 1997. Gelukkig kunnen we de auteur (en eventuele referenten) wijzen op de meest recente NHG-Standaard over COPD van mei 2001, waarin het hele verhaal over de snelle dalers al verdwenen is. Misschien even gemist?