Wie ben ik eigenlijk? Wat kan ik? Hoe ben ik, in vergelijking met anderen? En mag ik er zijn? Het zijn vragen die iedereen zichzelf wel eens stelt. Sommigen zien zichzelf door een roze bril. Zij vertrouwen erop de dagelijkse en bijzondere uitdagingen aan te kunnen. Ook al is dat niet helemaal – of zelf helemaal niet – terecht. Anderen neigen tot zelfonderschatting, vanuit hun persoonlijke aard of bijvoorbeeld in reactie op ervaren achteruitgang. Zelfoverschatting en minderwaardigheidsgevoelens zijn twee kanten van dezelfde medaille: het gaat steeds om een onjuiste taxatie van de eigen mogelijkheden en eigenwaarde. Dementie maakt niet alleen inleven in de ander, maar ook het nadenken over jezelf moeilijker. Dit zijn beide heel complexe en kwetsbare menselijke vaardigheden en ze doen een beroep op het gehele brein. Van een beetje zelfoverschatting of overmatige bescheidenheid maken we meestal geen punt. De problematische kanten van (overmatig of verminderd) zelfvertrouwen vragen echter om verdere informatie en begeleiding.