Toen ik door de Studieclub Tandheelkundige Scholing uit Middenbeemster werd uitgenodigd voor een cursus digitale fotografie in de tandheelkundige praktijk, aarzelde ik even. Ik maak toch al heel aardige plaatjes van monden en behandelresultaten. Veel meer dan er zelf vaak verlekkerd naar kijken, zo nu en dan een paar van die plaatjes gebruiken om een patiënt iets visueel te verduidelijken en een enkele keer als illustratie voegen bij een stukje voor TP, doe ik er niet mee. Opsnijden bij studie-clubgenoten zit er niet in sinds ook mijn laatste clubje ter ziele ging. Op een podium staan om blij te verkondigen hoe het ook kan, gaat niet lukken omdat mijn niveau daar toch niet goed genoeg voor is. Een website is er nog steeds niet van gekomen. Het maken van een brochure om patiënten te werven zit er ook al niet in, omdat ik meer bezig ben met het ‘lozen’ van patiënten dan met patiëntwervende marketing. Voor communicatie met het lab en het maken van behandelplannen zijn mijn foto’s al goed zat. Hoe ambitieus moet je dan zijn ten aanzien van die digitale fotografie?