Monochoriale tweelingzwangerschappen: de anatomie van de placenta bepaalt het klinisch beeld

Monochoriale tweelingzwangerschappen zijn tweelingzwangerschappen met een gezamenlijke placenta. In dit type placenta zijn er vrijwel altijd vaatverbindingen aanwezig waarbij de foetale circulaties van beide kinderen met elkaar verbonden zijn. Er zijn twee typen verbindingen. Allereerst de oppervlakkige verbindingen waarbij de arteriën of de venen direct met elkaar verbonden zijn. Deze verbindingen liggen aan het oppervlak van de choriaalplaat. Daarnaast zijn er de zogenoemde diepe arterio-veneuze verbindingen waarbij een arterie van het ene kind via de capillairen in de vlokken verbonden is met een vene van het andere kind. Allerlei combinaties van vaatverbindingen zijn mogelijk en de uitkomst van deze zwangerschappen wordt vooral bepaald door de combinatie van de aanwezige vaatverbindingen. Deze monochoriale tweelingzwangerschappen zijn hoogrisico-zwangerschappen met een hoog risico op perinatale morbiditeit en mortaliteit. De verschillende vormen van complicaties (acardiacus en tweelingtransfusiesyndroom) worden besproken in relatie tot de vasculaire anatomie van de anastomosen en aan de hand van een computermodel waarin de groei van de kinderen en placenta met de vaten en de transfusie van bloed van donor naar recipiënt kan worden bestudeerd. Een groter risico op het optreden van complicaties wordt vooral gezien bij de aanwezigheid van diverse diepe arterio-veneuze anastomosen in combinatie met een afwezige oppervlakkige arterio-arteriële anastomose of bij de aanwezigheid van een veno-veneuze anastomose.