Ongeveer 200 praktiserende bedrijfsartsen (ruim 10% van totaal aantal bedrijfsartsen in Nederland) doet mee in het netwerk Peilstation Intensief Melden (PIM). Deze bedrijfsartsen gaan systematisch na of zich beroepsziekten voordoen in hun populatie. Wanneer zij een beroepsziekte vaststellen melden zij deze anoniem aan het NCvB. De meldingen vormen een belangrijke informatiebron om inzicht te krijgen in het optreden van beroepsziekten in Nederland.1 Het mooie van PIM is bekendheid met de populatie waarin de beroepsziekten optreden: de epidemiologische noemer.2 Zodoende ontstaat een beeld van de incidentie binnen de verzorgde populatie van de PIM-bedrijfsartsen. Als de populatie een goede afspiegeling is van de Nederlandse beroepsbevolking is een redelijke schatting te maken van de incidentie van beroepsziekten. Het overgrote deel van de meldingen betreffen psychische aandoeningen, aandoeningen van het houdings- en bewegingsapparaat en gehoorschade.
Elk jaar kunnen de PIM-deelnemers een nascholing volgen waarin zij eigen casuïstiek voorleggen. Soms gaat het om een bijzondere casus, vaker gaat het om de vraag of het om een aandoening gaat, die vermeldenswaard is als beroepsziekte. De besproken casuïstiek levert veel leerpunten op voor de deelnemers. We presenteren hier een aantal leerpunten die we hebben opgepikt in de laatste PIM-bijeenkomst in Zwolle. Deze leerpunten lijken ons namelijk ook zinvol voor de lezers van TBV.