Corticosteroïden worden toegediend aan premature kinderen ter voorkoming van chronische longschade. Naast allerlei neveneffecten is vooral grote bezorgdheid ontstaan over de effecten op de lange termijn van behandeling met corticosteroïden. Over deze langetermijneffecten bij de mens is nog niet veel bekend. Experimenteel onderzoek met dieren geeft echter voldoende aanwijzingen dat neonatale behandeling met corticosteroïden permanente veranderingen induceert in hersenontwikkeling en gedrag. De laatste jaren wordt duidelijk dat ook de ziektegevoeligheid toeneemt na neonatale behandeling met corticosteroïden. Ratten lijken een pro-inflammatoir fenotype te krijgen na blootstelling aan corticosteroïden in de neonatale periode. Dit fenotype kan direct zijn ontstaan door effecten van corticosteroïden op bijvoorbeeld T-cellen en indirect via veranderingen in het functioneren van het neuro-endocriene systeem. In elk geval doet dit onderzoek sterk vermoeden dat toediening van corticosteroïden niet zonder risico is voor veranderingen in de ontwikkeling van het kind op de lange termijn.