27. Neurologische aandoeningen

Aandoeningen waarvan de oorzaak in het zenuwstelsel ligt, worden neurologische aandoeningen genoemd. Een neurologische aandoening wordt onderscheiden van een psychiatrische aandoening. Bij de neurologische aandoeningen staan de lichamelijke uitingen voorop, bij de psychiatrische aandoeningen de gedragsstoornissen. Epilepsie is een aandoening waarbij er aanvalsgewijs storingen in de hersenfunctie optreden. Dit gaat gepaard met een daling van de bewustzijnsgraad tot bewusteloosheid toe. Op grond van de ziekteverschijnselen kan onderscheid worden gemaakt in soorten aanvallen. Er zijn partiële aanvallen (plaatsgebonden) en gegeneraliseerde aanvallen (niet-plaatsgebonden). Anti-epileptica zijn niet in één groep in te delen. Andere belangrijke neurologische aandoeningen zijn migraine, de ziekte van Parkinson en duizeligheid.