Bij volwassenen met een posttraumatische stressstoornis (PTSS) is psychologische behandeling de eerste keuze. De effectiviteit van PTSS-behandelingen is in onderzoek veelvuldig aangetoond. Echter, wat op groepsniveau effectief is, kan op individueel niveau geen effect hebben, of zelfs schadelijk zijn. Hoewel de mogelijke schadelijke effecten van psychologische PTSS-behandelingen in onderzoek lang buiten beschouwing zijn gebleven, krijgen deze de laatste jaren steeds meer aandacht. Bevindingen zijn samengevat in een recente meta-analyse.1 Hierin zijn randomised controlled trials (RCTs) opgenomen met twintig of meer deelnemers die rapporteerden over de incidentie van schadelijke effecten van hun behandeling. Daarin werd onderscheid gemaakt tussen schadelijke effecten die te maken hebben met 1) achteruitgang; 2) bijwerkingen (AEs); en 3) ernstige bijwerkingen (SAEs).
