Kortademigheid is voor de patiënt en diens omgeving alarmerend. De klachten zijn vaak het gevolg van luchtwegproblematiek: astma, longontsteking, verkoudheid en tracheïtis. Daarnaast worden er ook frequent diagnosen gesteld waarbij de benauwdheid niet berust op luchtwegproblemen, zoals hyperventilatie als gevolg van spanningen, hartfalen en boezemfibrilleren. Hartfalen als oorzaak van kortademigheid neemt een prominente plaats in bij ouderen terwijl hyperventilatie vooral bij vrouwen in de leeftijdsgroep van 15-45 jaar wordt gezien. De huisarts schrijft in meer dan 50% van de contacten die starten met kortademigheid een recept uit. In 6,5% van de contacten wordt direct verwezen. Door alleen al de leeftijd en het geslacht van de patiënt te betrekken bij de diagnostiek kan de huisarts een inschatting maken van de voorafkans op een cardiale, pulmonale of psychische oorzaak van de benauwdheidsklachten. Dit gegeven, samen met kennis over de bijdrage van de klacht kortademigheid aan het stellen van onder andere de diagnoses hartfalen, longembolie, astma en COPD, maakt dat de huisarts goed in staat is de uiteindelijke diagnose bij de klacht kortademigheid te stellen.