Pandemie: alarmfase drie

Er gaat geen week voorbij, of ergens ter wereld (met name in Indonesië) sterven mensen aan vogelgriep. Vanaf 2003 zijn er meer dan 200 mensen overleden aan de gevolgen van het vogelgriepvirus. Is dat veel? De aantallen slachtoffers van hiv-aids en ondervoeding zijn duizenden malen hoger. Maar bij vogelgriep gaat het om de gestage aanloop naar een influenzapandemie. Uitbarstingen van H5N1-influenza bij pluimvee halen de krant niet meer. De pandemievulkaan blijft rommelen. De vraag is niet óf, maar wanneer de uitbarsting komt. Naar schatting wordt bij het uitbreken van een nieuwe pandemie 30% van de wereldbevolking en 50% van de werkenden ziek. Hoe moeten de curatieve en preventieve zorg, de bedrijven, en de maatschappij als geheel zich voorbereiden op een dreiging die enerzijds onafwendbaar is, en anderzijds niet is in te plannen? Het kan 2008 worden, maar ook 2018. Zijn de getroffen maatregelen voldoende? Moeten we vele jaren lang een hoog level of awareness handhaven?