‘Papier blijft papier’

De laatste tien jaar is men er bij het Instituut voor Maatschappelijk Welzijn (IMW) in Breda van doordrongen dat het van groot belang is de deskundigheid van de werkers op peil te houden. Bij deze Brabantse instelling voor maatschappelijk werk en sociaal raadsliedenwerk is een vast percentage van het te besteden budget daarvoor vastgelegd (0,5 procent van de totale salariskosten). Maar over hoe je dit bedrag het meest efficiënt kunt aanwenden, heeft iedereen zo zijn eigen opvattingen. Tot nu toe ontbrak het aan een gemeenschappelijk en algemeen aanvaard denkkader, waardoor het in de praktijk vaak erg lastig bleek om zaken goed tegen elkaar af te wegen. Hoe verhoudt zich bijvoorbeeld het verzoek van een aantal medewerkers die een cursus psychopathologie willen volgen, tot de door het management ervaren noodzaak meer mensen te bekwamen in schuldhulpverlening? Hoe ga je om met beginnende maatschappelijk werkers? Bied je beginnende beroepsbeoefenaren structureel een vorm van extra ondersteuning of laat je dat afhangen van de individuele behoefte? In hoeverre speel je in op actuele maatschappelijke ontwikkelingen? Bereid je (een aantal) medewerkers voor op nieuwe vragen of wacht je tot de behoefte zich aandient? …