Parkinsonisme is een verzamelnaam voor een spectrum van aandoeningen. Naast de ziekte van Parkinson zelf, de frequentst voorkomende neurodegeneratieve aandoening bij ouderen, zijn dit onder meer vasculair parkinsonisme, progressieve supranucleaire paralyse (PSP), multipele systeematrofie (MSA), corticobasale degeneratie (CBD) en medicamenteus parkinsonisme.
De kernsymptomen van Parkinson zijn traagheid (bradykinesie), stijfheid (rigiditeit), tremoren, houdings- en balansstoornissen en loopstoornissen.
Op dit moment is de meest geaccepteerde hypothese dat de ziekte van Parkinson een erfelijke basis lijkt te hebben, waarbij meerdere genen een rol spelen die al of niet tot expressie komen door de aanwezigheid van multipele omgevingsfactoren.
De criteria voor het diagnosticeren van Parkinson zijn vastgelegd in de UK Brain Bank Criteria. Van atypisch parkinsonisme is sprake als de patiënten niet voldoen aan de (ondersteunende) criteria voor Parkinson.
Levodopa is al meer dan dertig jaar de symptomatische standaardtherapie voor Parkinson.
