Onder ‘peer support’ wordt steun van collega’s (peers) verstaan nadat een zorgverlener het (tweede) slachtoffer van een incident is geworden. Dit kunnen de directe collega’s op de werkvloer zijn, maar ook collega’s van andere afdelingen. Toen uit vragenlijstonderzoek bleek dat het veel second victims aan steun van hun eigen zorginstelling had ontbroken, werden in veel zorginstellingen peer-supportafdelingen ingericht die zorgverleners na een (ernstig) incident konden opvangen. De peer supporters waren met zorg uitgekozen en getraind. Slechts weinig peer-supportprogramma’s werden wetenschappelijk geëvalueerd. Voor zover dit wél het geval was, bleek dat hiervan, in het bijzonder door artsen, weinig gebruik werd gemaakt. Een open, rechtvaardige cultuur lijkt samen te hangen met benutting van peer-supportfaciliteiten. Indien op de afdeling een zwijgcultuur heerst, voelt een second victim zich niet vrij om hulp te vragen of accepteren. Aan de effectiviteit van peer support twijfelen weinig auteurs, maar een wetenschappelijke onderbouwing ontbreekt.
