Forensische podotherapeuten houden zich bezig met het analyseren van iemands looppatroon, iemands schoeisel of iemands voetafdruk in verband met een misdrijf als mishandeling, marteling, moord of doodslag. Maar ook bij post mortem identificatie van personen bij een ramp of bijvoorbeeld bij verzekeringsfraude.
© Luka Lajst / Getty Images / iStock
De auteurs van het onderzoek,
zelf forensisch podotherapeut in het Verenigd Koninkrijk, stellen dat diverse aspecten van forensische benadering van voetonderzoek mogelijk ook toepasbaar zijn in de paramedische praktijk.
Hieronder worden enkele voorbeelden beschreven.
Schoenonderzoek
Zowel paramedische als forensische podotherapeuten beoordelen schoenslijtage en schoenpasvorm. Echter in de forensische podotherapie wordt nadrukkelijker naar bewijs gezocht of het schoeisel door een specifiek persoon inderdaad zou kunnen zijn gedragen. De forensisch podotherapeut zal een schoen die in verband gebracht werd met een plaats delict vergelijken met een referentie schoen - een waarvan bekend is dat deze bij een bepaalde belanghebbende persoon hoort - om de waarschijnlijkheid te bepalen dat beide schoenen gedragen kunnen zijn door dezelfde persoon.
In een praktisch scenario zullen forensische podotherapeuten vaak een stuk schoeisel opensnijden voor inwendig onderzoek, een handeling die een ‘schoenautopsie’ wordt genoemd. Deze procedure is doorgaans niet toegestaan in de paramedische situatie, waar de patiënten hun schoen intact willen houden. De kennis van schoenautopsie die verder reikt dan de 'normale' schoenkennis zou mogelijk ook toepasbaar zijn in de paramedische podotherapie ter beoordeling van schoenpasvorm of voor aanbevelingen voor diabetes- of sportschoenen.
Een ander voorbeeld. Twee forensische podotherapeuten waren betrokken bij een medisch-juridisch geval waarin hen werd gevraagd om te onderzoeken welke inlegzolen een client had gedragen in zijn schoenen op het moment van aanwezigheid van een voetulcus. Om hier bewijs voor te vinden moesten zij gebruik moeten maken van forensische lichtbronnen om deze occulte details aan het licht te brengen.
Het gebruik van forensisch licht zou mogelijk ook de inzichten in de paramedische podotherapie kunnen verbeteren. Zo brengt dit licht bijvoorbeeld vochtplekken/wondvocht aan de binnenkant van de schoenen aan het licht, die niet te zien zijn met het blote oog.
Onderzoek en analyse van voetafdrukken
Forensisch podotherapeuten kunnen ook worden gevraagd om een beoordeling van een enkele voetafdruk of een spoor van voetafdrukken en deze gegevens te vergelijken met de voetafdrukken van een bij de misdaad betrokken persoon.
Hoewel de vloer van een plaats delict een voor de hand liggende plaats kan zijn om te zoeken naar voetafdrukken kan er ook een afdruk worden ontdekt op een stoel of ander meubilair, in modder of vuil, of op de slachtoffers zelf, hetzij op hun kleding, hetzij als een blauwe plek op hun lichaam. De forensische podotherapeut kan beoordelen of de persoon gewoon loopt of hard rent, misschien een brace draagt of een wandelstok gebruikt. Een verschil met de paramedische podotherapeut is hier onder ander dat er specifieker gekeken wordt naar de interactie van een voet met verschillende type ondergronden en niet alleen naar de voetstand op een gladde praktijkvloer of een vlakke voetdrukmeetplaat. Omdat voetafdrukken kunnen worden gevonden in twee of drie dimensies bestaan er verschillende methoden om ze te verzamelen zoals fotografie, afgieten, het gebruik van zelfklevende materialen, alternatieve lichtbronnen, chemicaliën en/of digitale beelden.
Beoordeling van het medisch dossier
rechtspleging in het onderzoek door het gebruik van voet-, enkel- of gang gerelateerde medische dossiers. Het gebruik van podotherapeutische gegevens voor identificatie
van dode of onbekende personen, met name bij een massaramp of wanneer delen van het lichaam incompleet of afwezig zijn. Daarom is het voor podotherapeuten erg belangrijk om de medische verslaglegging accuraat te doen, zodat, mocht er ooit teruggekeken worden, men de onderzoeksgegevens nauwkeurig heeft vastliggen.
Onderzoek van het looppatroon
De processen betreffende loopanalyse tussen paramedisch en forensisch podotherapeut komen overeen maar er is wel verschil in de beoordeling en doel. De forensisch podotherapeut onderzoekt het looppatroon zeer systematisch in hele kleine secties. Hij zal videobeelden beoordelen met als doel om (kenmerken van) een specifieke persoon te identificeren bijvoorbeeld door de opnamen te vergelijken met het looppatroon van een crimineel, een verdachte of een identiek persoon. Daarnaast wordt specifieker gekeken naar externe aspecten als bijvoorbeeld de hellingshoek van het grondoppervlak, hoe iemand een bocht maakt of zich omdraait. Soms moeten deze videobeelden stapje voor stapje nauwkeurig steeds teruggekeken worden om aanwijzingen te vinden in verband met een misdrijf. Technische kennis van videoapparatuur en kennis over beeldsnelheid, lichtinval, scherpte en contrast is hiervoor vereist. Iets wat ook voor podotherapeuten heel toepasbaar kan zijn.
Onderzoek naar de voetafdrukvolgorde
Wanneer specifiek een voet belaste activiteit beoordeeld moet worden zou men in de paramedische setting dit tijdens de activiteit (sport, springen) beoordelen. De forensisch podotherapeut daarentegen moet dit veelal andersom doen. Hij moet aan de hand van de voet en schoen afdrukvolgorde op de plaats delict bepalen welke activiteit mogelijk plaatsgevonden heeft. Dit is een hele andere manier van kijken naar voetafdrukken en mogelijk beseffen podotherapeuten hierdoor dat er nog veel meer mogelijkheden zijn in interpretatie en kennis van het looppatroon.
Conclusie
Inzicht in de methoden en principes van het gebied van forensische podotherapie biedt de algemene podotherapeut mogelijk voordelen en verbeteringen in de patiëntenzorg. Deze voordelen kunnen leiden tot een verbeterde analyse en diagnose van voet-, enkel- en loop gerelateerde problemen.
Wilt het besproken artikel volledig lezen?
The Application of Forensic Podiatry to Clinical Practice .
Journal of the American Podiatric Medical Association 2020 March
Michael S Nirenberg 1, Jai Saxelby 2, Rachel Vernon 3, Wesley Vernon 4
DOI: 10.7547/19-010