In dit artikel wordt van drie voorgenomen WAO-maatregelen het verwachte volume-effect op de WAO-instroom gepresenteerd. De analyses zijn uitgevoerd voor een emancipatie-effectrapportage op de plannen van de commissie-Donner. Gebruik is gemaakt van statistische gegevens van het Lisv over 1999 en 2000. Invoering van een arbeidsverledeneis zoals in de WW, leidt tot 17% minder WAO-toekenningen. Het effect is voor vrouwen iets groter dan voor mannen. Afschaffing van de lagere arbeidsongeschiktheidsklassen heeft, ongeacht welke ondergrens wordt gekozen, voor mannen een groter effect dan voor vrouwen. Als de ondergrens op 80% wordt gesteld, en dus de gedeeltelijke WAO-uitkering wordt afgeschaft, zou de instroomreductie in 2000 38% zijn geweest. Als alleen ‘echte’ volledig arbeidsongeschikten in aanmerking kunnen komen voor de WAO, zal het effect voor vrouwen kleiner zijn dan voor mannen. Bij mannen daalt de instroom in de WAO met 73% en bij vrouwen met 67%. De raming voor de emancipatie-effectrapportage wordt vergeleken met de raming door de commissie-Donner.