Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften Toetsvragen Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
Inloggen

Welkom bij Scalda & Bohn Stafleu van Loghum

Scalda heeft ervoor gezorgd dat je Mijn BSL eenvoudig en snel kunt raadplegen.Je kunt de producten hieronder links aanschaffen en rechts inloggen.

» Andere revante producten voor Scalda studenten en medewerkers.

Registreer

Schaf de BSL Academy aan: 

BSL Academy mbo AG

Eenmaal aangeschaft kun je thuis, of waar ook ter wereld toegang krijgen tot Mijn BSL.

Heb je een vraag, neem dan contact op met Jan van der Velden.

Login

Als u al geregistreerd bent, hoeft u alleen maar in te loggen om onbeperkt toegang te krijgen tot Mijn BSL.

Inloggen
Top
Bijblijven
Gepubliceerd in:

01-06-2013 | Artikelen

Wegrakingen: syncope of iets anders

Auteur: Dr. N. van der Velde

Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 6/2013

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Wegrakingen komen veel voor. Hoewel meestal met beperkte consequenties en benigne onderliggende oorzaken, is het vooral bij ouderen een ernstig te nemen symptoom met een groot risico op morbiditeit en mortaliteit. Bij 10-30% van de wegrakingen ontstaat ernstig letsel. Daarnaast kan het onderliggend lijden zorgen voor toename van de ziekte- en sterftekans. De belangrijkste oorzaken voor een wegraking zijn van cardiale, neuro-gemedieerde of orthostatische aard. Voor analyse van de onderliggende oorzaak zijn initieel vooral de anamnese, het lichamelijk onderzoek, inclusief liggende en staande bloeddrukmeting, en een ECG van belang. Veelal is het echter nodig om verder onderzoek te doen, zoals een kanteltafeltest, echocardiografie, uitgebreider hartritmeonderzoek of een EEG. Bij contact met de oudere patiënt is het raadzaam jaarlijks na te gaan of sprake is geweest van vallen en/of wegrakingen. Hierdoor zouden negatieve, zowel fysieke als psychologische, gezondheidsgevolgen beperkt kunnen blijven, met een betere kwaliteit van leven als resultaat.
vorige artikel Vallen, een systematische benadering bij het zoeken naar de oorzaak
volgende artikel Draaiduizeligheid: anamnese als belangrijkste bron voor de diagnose
Literatuur
1.
Jongh TOH de, Dijk JG van. Wegraking. Huisarts Wet 2003;7:396–400.
2.
SYNCOPE Guideline Task Force for the Diagnosis and Management of Syncope, European Society of Cardiology (ESC), European Heart Rhythm Association (EHRA), et al. Guidelines for the diagnosis and management of syncope (version 2009). Eur Heart J 2009;30:2631.
3.
Olshansky B. Pathogenesis and etiology of syncope. Up to Date 2012 Oct 26.
4.
Soteriades ES, Evans JC, Larson MG, Chen MH, Chen L, Benjamin EJ, et al. Incidence and prognosis of syncope. N Engl J Med 2002;347:878–85.PubMedCrossRef
5.
Ganzeboom KS, Colman N, Reitsma JB, Shen WK, Wieling W. Prevalence and triggers for syncope in medical students. Am J Cardiol 2003;91:1006–8.PubMedCrossRef
6.
7.
Wohrle J, Kochs M. Syncope in the elderly. Z GerontolGeriatr 2003;36:2–9.
8.
Kapoor W, Peterson J, Wienand HS, Karpf M. Diagnostic and prognostic implications of recurrences in patients with syncope. Am J Med 1987;83:700–8.PubMedCrossRef
9.
Shaw FE, Kenny RA. The overlap between syncope and falls in the elderly. Postgrad Med J 1997;73:635–9.PubMedCrossRef
10.
Kapoor W, Karpf M, Levey GS. Issues in evaluating patients with syncope. Ann Intern Med 1984;100:755.PubMedCrossRef
11.
Strickberger SA, Benson DW, Biaggioni I, Callans DJ, Cohen MI, Ellenbogen KA, et al. AHA/ACCF scientific statement on the evaluation of syncope. Circulation 2006;113:316–27.PubMedCrossRef
12.
Linzer M, Yang, EH, Estes NA 3rd, Wang P, Vorperian VR, Kapoor WN. Clinical guideline: diagnosing syncope. Part 2: Unexplained syncope. Ann Intern Med 1997;127:76–86.PubMedCrossRef
13.
Mathias CJ, Deguchi K, Schatz E. Observations on recurrent syncope and presyncope in 641 patients. Lancet. 2001;357:348–53.PubMedCrossRef
14.
Scheffer AC, Schuurmans MJ, Dijk N van, Hooft T van der, Rooij SE de. Fear of falling: measurement strategy, prevalence, risk factors and consequences among older persons. Age Ageing 2008 Jan;37(1):19–24.PubMedCrossRef
15.
Wieling W, Lenders JWM. Syncope: veelal een vasoregulatieprobleem. In: Büller HR, Kastelein JJP, Stroes ESG. Vasculaire geneeskunde. Alphen a/d Rijn: Van Zuiden Communications, 2002:285–300.
16.
Linzer M, Yang EH, Estes NA 3rd, Wang P, Vorperian VR, Kapoor WN. Diagnosing syncope. Part 1: Value of history, physical examination and electrocardiography. Clinical Efficacy Assessment Project of the American College of Physicians. Ann Intern Med 1997;126:989–96.PubMedCrossRef
17.
Martin GJ, Adams SL, Martin HG, Mathews J, Zull D, Scanlon PJ. Evaluation of syncope. Ann Emerg Med 1984;13:499–504.PubMedCrossRef
18.
Romkes JH, Froger CL, Wever EFD, Westerhof PW. Wegrakingen: epileptische aanval of syncope? Een prospectief onderzoek. Ned Tijdschr Geneeskd 1997;141:950–3.PubMed
19.
Sheldon R, Rose S, Ritchie D, Connolly SJ, Koshman ML, Lee MA, et al. Historical criteria that distinguish syncope from seizures. J Am Coll Card 2002;40:145–8.CrossRef
20.
Osswald S. Sudden loss of consciousness: clinical presentation and pathophysiologic mechanisms. Ther Umsch 1997 Mar;54(3):114–9.PubMed
21.
Olshansky B. Neurocardiogenic (vasovagal) syncope and carotid sinus hypersensitivity. Up to date 2012, Oct 26th.
22.
Gupta V, Lipstiz LA. Orthostatic hypotension in the elderly: Diagnosis and treatment. Am J Med 2007;120:841–7.PubMedCrossRef
23.
Velde N van der, Cammen CJM van der. De patiënt met een wegraking. Probleem-georiënteerd denken in de geriatrie (hoofdst. 12). Utrecht: Uitgeverij De Tijdstroom, 2009.
24.
Consensus Committee of the American Autonomic Society and the American Academy of Neurology. Consensus statement on the definition of orthostatic hypotension, pure autonomic failure, and multiple system atrophy. J Neurol Sci 1996;144:218–9.
25.
Wieling W, Smit AA, Lieshout JJ van. Body positions which increase orthostatic tolerance. Ned Tijdschr Geneeskd 1996;140:1394–7.PubMed
26.
Romme JJ, Reitsma JB, Black CN, Colman N, Scholten RJ, Wieling W, Dijk N van. Drugs and pacemakers for vasovagal, carotid sinus and situational syncope. Cochrane Database Syst Rev 2011 Oct 5;10.
Metagegevens
Titel
Wegrakingen: syncope of iets anders
Auteur
Dr. N. van der Velde
Publicatiedatum
01-06-2013
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Bijblijven / Uitgave 6/2013
Print ISSN: 0168-9428
Elektronisch ISSN: 1876-4916
DOI
https://doi.org/10.1007/s12414-013-0058-2

Andere artikelen Uitgave 6/2013

Vallen, een systematische benadering bij het zoeken naar de oorzaak

  • Artikelen

Epidemiologie van duizeligheid en flauwvallen

  • Artikelen

Medicatie en duizeligheid

  • Artikelen

Orthostatische hypotensie als oorzaak van duizeligheid

  • Artikelen

Duizeligheid in beeld

  • Artikelen

Draaiduizeligheid: anamnese als belangrijkste bron voor de diagnose

  • Artikelen