Witsenburg B, Van Weert H, Ter Riet G. Welke artsen gaan in op een euthanasievraag? Een explorerend onderzoek naar de opvattingen en de praktijk van huisartsen. Huisarts Wet 2003;46(8):427-31.
Inleiding Huisartsen zijn in zeer verschillende mate betrokken bij euthanasieprocedures. De grote verschillen worden niet verklaard door patiëntgebonden karakteristieken. De vraag dient zich aan in hoeverre de huisarts zelf een belangrijke rol speelt bij het al dan niet honoreren van een verzoek om euthanasie.
Methode Bij drie groepen huisartsen met naar verwachting contrasterende opvattingen (antroposofen, deelnemers aan de kadercursus palliatieve zorg en een regionale huisartsengroep) werd met behulp van een vragenlijst geïnventariseerd hoe de huisartsen dachten over leven, sterven en euthanasie en hoe zij feitelijk handelden bij euthanasieverzoeken. Met behulp van lineaire regressieanalyse werd gezocht naar de samenhang tussen opvattingen en het feitelijk handelen, onafhankelijk van de groep waartoe de respondenten behoorden.
Resultaten Tussen de drie groepen huisartsen bestaat een opmerkelijke overeenkomst. Opvattingen van de artsen zelf speelden een rol bij het al dan niet honoreren van een verzoek om euthanasie. Er bestonden echter ook duidelijke verschillen.
De regionale huisartsen ontvingen meer verzoeken en honoreerden deze verzoeken ook vaker. Onafhankelijk van de signatuur van de huisartsen waren met name een principiële stellingname, de ervaring in het verleden en het standpunt dat eigen opvattingen over ondraaglijkheid en uitzichtloosheid geen rol mogen spelen, bepalend voor het al dan niet inwilligen van een verzoek.
Conclusie Hoewel dit onderzoek niet representatief is voor alle artsen in Nederland, blijken persoonlijke opvattingen van artsen van grote invloed bij hun beslissing een euthanasieverzoek al dan niet in te willigen. Deze opvattingen verdienen dan ook een grotere rol in het publieke debat.
