Bij astma is het vaak moeilijk om tot een optimale aanpak te komen waarin patiënt en huisarts zich beiden kunnen vinden. Op grond van de pathofysiologie van astma is onderhoudsbehandeling met inhalatiecorticosteroïden de basis van de medicamenteuze behandeling. Patiënten daarentegen ervaren hun astma veelal als een ziekte met goede en slechte periodes. Tijdens de goede periodes gaan zij probleemloos door het leven en tijdens de slechte periodes bestrijden zij hun symptomen snel met bronchusverwijders. Dat deze verschillen in ziekte-inzicht en -beleving leiden tot verschillende opvattingen over de beste behandeling is evident. Ook bij niet-medicamenteuze adviezen kunnen verschillende opvattingen van artsen en patiënten over wat wenselijk en wat haalbaar is een barrière zijn om optimaal met astma om te gaan.