In een multiculturele en vergrijzende samenleving wordt het belang van diversiteit aan leefstijlen en opvattingen steeds belangrijker gevonden. Kennis over de perspectieven van (im)migranten op gezond leven, ouder worden en welzijn is niet alleen van belang voor het beter afstemmen van het zorgaanbod op de behoeften van bijvoorbeeld (im)migrantenouderen, maar kan ook een verrijking van bestaande ideeën over gezond leven opleveren. Deze kennis is echter vaak ontoereikend, zowel in de wetenschap als in de gezondheidsbevordering. In theorievorming over gezondheidsbevordering wordt een verbreding van het concept gezond leven voorgesteld dat meer recht zou doen aan de diversiteit aan opvattingen in de samenleving. De term ‘gezond leven’ roept in eerste instantie vaak de associatie op met voldoende Beweging, niet Roken, geen Alcohol, gezonde Voeding en voldoende Ontspanning (de zogeheten BRAVO-thema’s). Deze invulling van gezond leven legt de nadruk op leefstijl en een lichamelijke dimensie van gezond leven. Dit is mogelijk een westerse invulling, die niet door mensen van verschillende culturele achtergronden wordt gedeeld. In de gezondheidsbevordering is daarnaast aandacht voor de sociale en psychische dimensie van gezond leven, en wordt de relevantie van bijvoorbeeld een culturele, existentiële en religieuze dimensie in toenemende mate gezien.
