In de gezondheidszorg wordt het levensverhaal van cliënten steeds vaker als uitgangspunt voor de behandeling genomen. Decennialang was er vooral aandacht voor de biomedische en gedragsmatige aspecten van cliënten, maar nu is een omslag in denken en doen zichtbaar. Dat betekent dat behandelaars bewust aandacht schenken aan het levensverhaal van cliënten (Mattingly, 1998; Polkinghorne, 1998). Dit hoofdstuk gaat over het gebruik van levensverhalen van mensen met chronische lage rugpijn in behandelprogramma’s en wetenschappelijk onderzoek in de gezondheidszorg. Geschetst wordt hoe de auteur in zijn werk als behandelend ergotherapeut vragen stelde over het verloop van het levensverhaal van zijn cliënten, en daarnaast als onderzoeker dieper inging op de kern en typische elementen van die levensverhalen. In dit hoofdstuk worden voorbeelden uit de ergotherapeutische praktijk gebruikt die waarschijnlijk niet alleen voor ergotherapeuten gelden maar voor een bredere groep van paramedici. Tot slot wordt de betekenis geschetst van levensverhalen voor de paramedische praktijk.