In 2001 verscheen het rapport Homocysteïne en hart- en vaatziekten van de Nederlandse Hartstichting; hierin is de medisch-wetenschappelijke kennis over deze materie duidelijk en betrekkelijk volledig op een rij gezet.1 Van Binsbergen, Verschuren en Blom geven in hun artikel een toelichting op dit rapport.2 Ook de opstellers van het rapport achten conform de NHG-Standaard Cholesterol de stelling verdedigbaar dat het te vroeg is voor behandeling van hyperhomocysteïnemie met foliumzuur. Tot dusverre ontbreken immers interventieonderzoeken op harde klinische eindpunten. Toch presenteren ze alvast wel een protocol dat preludeert op de resultaten van de lopende trials. De praktiserend arts wordt hiermee voor de vraag gesteld of hij er verstandig aan doet opsporing en behandeling van personen met een verhoogd serumhomocysteïnegehalte het voordeel van de twijfel te geven. Het NHG vindt dat om een aantal redenen vooralsnog niet wenselijk.