Wiersma Tj. Belangenverstrengeling en NHG-Standaarden. Huisarts Wet 2010;53(1):55-8.
De NHG-Standaarden worden gemaakt volgens een welomschreven procedure die de kwaliteit moet waarborgen. Over het geheel genomen lukt dat goed, maar het blijft mensenwerk en de vertaling vanevidence naar aanbevelingen laat altijd enige ruimte voor subjectiviteit. Het is dus nooit uit te sluiten dat het oordeel van de richtlijnenmakers gekleurd is door een financieel, intellectueel of professioneel belang. Dit artikel bespreekt een aantal gevallen waarin een belang mogelijk sporen heeft achtergelaten in NHG-Standaarden, en geeft drie mogelijkheden aan om dit soort vertekeningen verder terug te dringen. Om professionele vooringenomenheid te vermijden zouden de richtlijnwerkgroepen meer ruimte moeten bieden aan NHG-leden zonder specifieke deskundigheid, ook als het gaat om ‘grote’ onderwerpen zoals cardiovasculair risicomanagement, astma en COPD of diabetes mellitus. Ten tweede zou het NHG deskundigen moeten weren die uitgebreide en langdurige relaties met farmaceutische bedrijven hebben. En ten derde moet men onderzoekers die een intellectueel belang hebben bij een bepaalde aanbeveling – bijvoorbeeld omdat die verband houdt met hun eigen onderzoek – uitsluiten van de discussies over die aanbeveling.