Goudswaard AN, In ‘t Veld CJ, Dijkstra R. Van richtlijnen, de dingen die niet voorbijgaan. Huisarts Wet 2010;53(1):51-4.
De NHG-Standaarden vormen inmiddels een stevig wetenschappelijk fundament onder de huisartsgeneeskunde en zijn als normstellende documenten een belangrijk hulpmiddel voor het interne kwaliteits- en accrediteringsbeleid van de beroepsgroep. Met de introductie van meer marktwerking in de zorg staat de onafhankelijkheid van de richtlijnontwikkeling echter onder druk, omdat overheid, patiënten en zorgverzekeraars richtlijnen willen gaan gebruiken voor externe verantwoording.
Een NHG-Standaard bevat concrete aanbevelingen voor de behandeling van een bepaalde aandoening of klacht. Een systeem van eindnoten verantwoordt de aanbevelingen door een inzichtelijke weergave van de onderliggende literatuur, aangevuld met de overwegingen van de werkgroep. Het NHG overweegt hierbij de invoering van gradering van niveaus van bewijs.
Alle standaarden zijn inmiddels geïntegreerd in de huisartsinformatiesystemen, waardoor de huisarts ze desgewenst bij ieder patiëntcontact kan raadplegen. In ontwikkeling is een veelbelovende uitbreiding van deze toepassing met een expertsysteem, dat proactief de patiëntgegevens toetst aan de aanbevelingen in de standaard. Andere uitdagingen voor de toekomst zijn het zo actueel mogelijk houden van de bestaande richtlijnen en een snelle(re) implementatie in de dagelijkse praktijk.
