Spijker-Huiges A, Winters JC, Meyboom-de Jong B. Chronische maagzuurremmers: slikken of stoppen? Een overzicht van de literatuur. Huisarts Wet 2003;46(13):746-9.
Inleiding Het chronisch gebruik van maagzuurremmers (H2-receptorantagonisten en protonpompremmers) zonder een goede indicatie, zoals oesofagitis graad II of hoger, Barrettoesophagus of slokdarmstrictuur als gevolg van een peptische oesofagitis, neemt toe. Staken van onnodig gebruikte maagzuurremmers kan de gezondheidszorg veel geld besparen. We zochten in de literatuur naar de mening van patiënten over deze medicijnen en over het wijzigen, minderen of stoppen ervan.
Methode Literatuursearch in Medline, Embase en PsychInfo.
Resultaten Patiënten ervaren hun klachten als buitengewoon vervelend en beperkend en zijn extreem positief over de medicijnen.
De meesten zijn bereid om te proberen met medicatie te stoppen, maar verwachten er niet veel van.
Conclusie Omdat patiënten zo veel hinder hebben van dyspeptische klachten moeten huisartsen van een stoppoging geen hoge verwachtingen hebben. De beste manier om onnodig chronisch gebruik van maagzuurremmers te voorkomen is deze zonder een goede indicatie niet voor te schrijven.