Op 17 oktober 2013 is de nieuwe Jeugdwet in de Tweede Kamer aangenomen. Een enorme operatie waarbij de verantwoordelijkheid voor de zorg van alle jeugd vanaf 2015 bij de gemeenten wordt ondergebracht. René Clarijs signaleert in zijn artikel in dit tijdschriftnummer een vijftal problemen in de huidige jeugdzorg. Deze problemen zijn mede aanleiding geweest om te komen tot een radicale verandering van het huidige stelsel. Clarijs stelt in zijn artikel terecht de vraag in hoeverre het buitenland ons kan inspireren en kan bijdragen aan de innovatie van ons systeem. Mijn opvatting is dat bij zo’n grootschalige verandering als de transitie en de transformatie van de jeugdzorg we er niet aan ontkomen om ons te laten inspireren door de landen om ons heen. Dit vraagt om een out-of-thebox- aanpak en het volgen van Einsteins opvatting dat je een probleem niet kan oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt. In hoeverre is dit ook gebeurd in de aanloop van het nieuwe jeugdzorgstelsel en heet het geleid tot nieuwe inzichten en aanpak?