Economische evaluatie is een specifiek onderdeel van evaluatieonderzoek, dat gericht is op het expliciet maken van de relatie tussen bereikt nut en noodzakelijke investeringen. Het toepassen van een implementatiestrategie kan worden opgevat als een investering die moet worden beoordeeld op haar doelmatigheid. Men onderscheidt vier typen economische evaluaties: kostenminimalisatieanalyse, kosteneffectiviteitsanalyse, kostenutiliteitsanalyse en kosten-batenanalyse. Idealiter worden de kosten van implementatie betrokken bij de evaluatie van kosteneffectiviteit. De klassieke incrementele kosteneffectiviteitsratio wordt hiertoe aangevuld met informatie over de kosteneffectiviteit van de implementatie. In elke economische evaluatie moeten het vergelijkingsalternatief, de tijdshorizon en het perspectief van de analyse worden bepaald. Implementatiekosten worden gemaakt voor het ontwerp van een nieuwe werkwijze, de ontwikkeling van een implementatiestrategie, de uitvoering daarvan en de veranderingen in de zorgverlening ten gevolge hiervan. De kosteneffectiviteitsratio van een implementatiestrategie drukt uit hoe de kosten zich verhouden tot het behaalde resultaat. Deze ratio kan bijvoorbeeld worden uitgedrukt als implementatiekosten per volgens de richtlijn behandelde patiënt (procesparameters als uitkomstmaat) of als implementatiekosten plus behandelingskosten per kwaliteitgecorrigeerd levensjaar (uitkomstparameter als uitkomstmaat).
