Als het gaat om het voorschrijven van medicatie heeft de gemiddelde arts veelal een ‘heilig ontzag’ voor zwangerschap. Dit betekent dat veel artsen terughoudend zijn met het voorschrijven van medicijnen, ook in die gevallen waar het wel geïndiceerd is. De eerste vraag is of de zwangere vrouw een aandoening heeft die je zou behandelen als ze niet zwanger was. Als het antwoord ‘ja’ is, moet je nu ook behandelen, maar dan wel eerst vragen welk medicijn van de mogelijk effectieve alternatieven het veiligst is in de zwangerschap. Een zwangere niet behandelen, alleen omdat ze zwanger is, kan schade berokkenen. Daarom geldt ‘een zwangere niet behandelen, is een zwangere mishandelen’. Meestal is er wel even tijd voordat een definitieve keuze gemaakt wordt en is er dus tijd om, zo nodig, te overleggen. Bij onzekerheid is (multidisciplinair) overleg van belang, omdat verschillende behandelaren/artsen elk hun eigen specifieke kennis hebben over de ziekte, de therapie, het geneesmiddel, de zwangere en haar kind. Daarnaast is veel informatie beschikbaar bij de Teratologie Informatie Service Lareb (TIS).